ویلای آقای عباسی یکی از جذاب‌ترین پروژه‌های طراحی ویلا در کرج است که تاکنون در منطقه محمدشهر کار شده است. این ویلا در یک باغ بزرگ به وسط 2 هکتار طراحی شد و هدف از طراحی و ساخت آن، فراتر از یک ویلای تفریحی ساده بود. هدف کارفرمای این ویلا از طراحی این ساختمان در طبقات مجزا این بود که بتواند به صورت همزمان، قرارهای کاری مختلفی را در آن برگزار کند و در عین حال بتوان هر سه طبقه این ویلا را به صورت یکپارچه با نمایی همانند یک ویلای واحد در نظر گرفت.
چالش پیش روی طراحان پادیرگستر این بود که بتوانند علاوه بر حجم‌سازی و نماسازی یکپارچه در تمامی نماهای بیرون ویلا، یک ویلای عظیم و یکپارچه را طراحی کنند. علاوه بر این، این ویلا می‌بایست به صورت یک ویلای تفریحی هم قابل استفاده می‌بود و به همین دلیل استخر و فضاهای تفریحی آن، می‌بایست در یک سوی ساختمان و دور از دید قرار می‌گرفت. به طوری که ورودی اداری ساختمان از یک خیابان و ورودی تفریحی آن از خیابان دیگر باشد و استخر هم می‌بایست از دید ورودی اداری مخفی می‌ماند.
محدودیت‌های کاربری این ساختمان باعث می‌شد تا کار طراحی ساختمان بسیار چالش برانگیز باشد و به همین دلیل هم چندین طراحی مختلف برای این ویلا انجام شد تا نهایتاً به این طرح انجامید.
این ویلا در سه طبقه با مساحت 150 متر تک واحدی برای هر طبقه همراه با یک زیر زمین مسکونی طراحی شد. طراحی نمای ساختمان به صورت مدرن بسیار خاص انجام شد و از بیرون دقیقاً به صورت یک واحد یکپارچه عظیم به نظر می‌رسد. همچنین این ساختمان دارای دو حیاط مجزا نیز می‌باشد که هر کدام دارای پارکینگ‌های اختصاصی خودشان هستند و فقط یکی از آن‌ها دارای استخر می‌باشد. درهای این دو حیاط نیز همان‌طور که گفته شد به دو خیابان مجزا باز می‌شود.
طبقه بالای این ساختمان دارای یک ایوان بزرگ با سقفی چوبی و مشبک است که علاوه بر زیبایی فوق‌العاده‌ای که به نمای آسمان می‌دهد، به عنوان یک پوشش یا سقف برای تراس نیز عمل می‌کند. البته این امکان نیز برای این ایان در نظر گرفته شده بود که در صورت تمایل با تایل‌های پلی اورتان، فواصل خالی بین این شبکه‌ها را بپوشانند تا از ایوان در برابر بارندگی محافظت کند.
به دلیل علاقه زیادی که کارفرما به نماهای باستانی اصیل ایرانی داشتند، نمای ساختمان از ترکیب آجر، چوب و سنگ طراحی شده است. اگرچه خطوط عمودی و افقی با برش‌های متوازن، طراحی نمای این ساختمان را به نماهای مدرن نزدیک می‌کند، اما وجود چوب به عنوان یک المان آرامش دهنده و آجر به عنوان نماد بافت‌های سنتی، توانسته تا این نما را به نماهای قدیمی ایران نزدیک کند.
در زیر زمین این ساختمان نیز سونا، جکوزی و یک سالن اجتماعات برای برگزاری مراسم‌های مختلف در نظر گرفته شد تا علاوه بر کاربرد اداری و کاری، بتوان در اوقات فراغت نیز برای تفریح ساکنان آن مورد استفاده قرار گیرد. برای تأمین نور طبیعی در زیر زمین، دورتادور ساختمان یک نورگیر بزرگ شبیه به یک حیاط کوچک، طراحی شد تا زیرزمین هم بتواند با پنجره‌های قدی بزرگ، نور خود را از فضای بیرون تأمین کند.